Spotkanie z Najpiękniejszym

• 

  Po co tracisz czas?
• Jest tyle ważniejszych spraw, które trzeba załatwić.
• Przecież nic się nie stanie, jak raz sobie odpuścisz.
• Mogłabyś w tym czasie trochę w końcu odpocząć.
• To jest bez sensu, i tak myślisz o czymś innym!
• Jaką z tego będziesz miała korzyść?
• ...

Czy znasz te zdania? Ja słyszę je bardzo często w swojej głowie, kiedy staję na modlitwie. Prawie tak, jakby ktoś chciał mnie siłą wyszarpnąć z tego czasu i miejsca, które oddaję mojemu Bogu. Podejrzewam, że tym kimś jest Nieprzyjaciel i najwyraźniej musi to być bardzo ważny czas, skoro z taką zapalczywością walczy o to, żeby mi go zabrać.

Wczoraj wieczorem znowu zdarzyła się w moim wnętrzu podobna sytuacja. Ale byłam na to przygotowana – nie pozwoliłam sobie pójść za podszeptami Złego i pomimo wszystko postanowiłam spędzić dwa kwadranse z Najpiękniejszym, mając w sobie pragnienie odkrycia swojego piękna.
Nazwałam w ten sposób Chrystusa w swoim sercu, po czym spojrzałam na krzyż. Chwila zastanowienia i konsternacji – gdzie jest Jego piękno? Widzę tylko poranione ciało, poniżonego człowieka i jeszcze trud, cierpienie i śmierć. Ale piękno? O co tutaj może chodzić? Czy On rzeczywiście jest piękny, czy tylko mi się wydaje? W jaki sposób mogę w Nim odnaleźć swoje piękno?

Spojrzałam jeszcze raz – tym razem było to spojrzenie sercem. Co zobaczyłam? Czystą miłość! I poczułam równocześnie, że ta miłość mnie dotyka. Przez swój krzyż Chrystus mówi mi:

• Kocham Cię ponad życie!
• Jesteś dla mnie ważniejsza niż jakiekolwiek dobra tego świata.
• Zależy mi na tobie tak bardzo, że jestem gotów na wszelki trud, ból i cierpienie.
• Zgodziłem się na krzyż, aby ciebie odkupić.

W jednej chwili poczułam się tak bardzo wartościowa i piękna, jakbym już nigdy nie miała w to zwątpić. Wiem, że za jakiś czas znowu o tym zapomnę, bo taka już jestem, ale wtedy znowu będę mogła spojrzeć na Najpiękniejszego i w Jego oczach odnaleźć swoje piękno.

A Ty? Czy znalazłaś dziś czas na spotkanie z Najpiękniejszym?

Magdalena Parys