Kto uwierzy...

    „Jezus ukazawszy się Jedenastu powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie». Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.”
Mk 16, 15-20

Gdy tak rozważałam tę ewangelię, wróciłam jeszcze do tego co wydarzyło się wcześniej, gdzie byli i co robili Apostołowie. Okazało się, że zanim Pan Jezus rozesłał swoich uczniów na cały świat z orędziem Dobrej Nowiny wyrzucił im, że nie uwierzyli tym, którzy Go widzieli zmartwychwstałego, wypomniał im zatwardziałość serca, ALE pomimo to, a może właśnie dlatego Chrystus ich posyła, aby sami najpierw doświadczyli tego stanu niewiary, by móc iść i głosić. Właśnie takich niedowiarków Pan posyła i co więcej daje im moc swego Imienia do czynienia wielkich rzeczy, ale tylko z NIM. Daje im obietnicę swojej obecności i wsparcia.

Czyż to nie jest Dobra Nowina?!

Dziś Bóg ciebie i mnie posyła, właśnie takich jacy jesteśmy, nie rezygnuje, nie szuka dalej, bo nie warto już dalej inwestować. ON wie, że tylko dzięki Jego łasce jesteśmy w stanie iść i głosić.

Potrzebuje tylko naszej wiary... Tylko tyle i aż tyle.

Maryjo, Ty, któraś nie zwątpiła nigdy, wspieraj mnie bym, była otwarta na wezwanie Pana.

Niech Bóg się zmiłuje nad nami, niech nam błogosławi;

niech zajaśnieje dla nas Jego oblicze!

Aby na ziemi znano Jego drogę,

Jego zbawienie - pośród wszystkich ludów.

Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy,

niech wszystkie narody dają Ci chwałę!

Niech się narody cieszą i weselą,

że Ty ludami rządzisz sprawiedliwie

i kierujesz narodami na ziemi.

Niech Ciebie, Boże wysławiają ludy,

niech wszystkie narody dają Ci chwałę!

Ziemia wydała swój owoc:

Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.

Niechaj nam Bóg błogosławi

i niech się Go boją

wszystkie krańce ziemi! 

Ps 67

Katarzyna Boryń