Światłość w ciemności świeci !

„Jezus tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał. 
Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. A jeżeli ktoś słyszy słowa moje, ale ich nie zachowuje, to Ja go nie potępię. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić.
Kto Mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które wygłosiłem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ojciec, który Mnie posłał, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział».”  
J 12, 44-50

Na pewnym etapie życia człowieka przychodzi czas, kiedy trzeba zmierzyć się z ciemnością, trzeba przejść przez „ciemną dolinę”. Jaka jest ta ciemność? Nie wiem. Może być różna: większa czy mniejsza. Każdy ma swoją własną.

Człowiek wchodzi w mrok, czyli w jakąś trudną dla niego rzeczywistość, której zupełnie nie rozumie, która przerasta go. Ciężar nie do uniesienia. Jest ciemno, nic nie widać, nie wiadomo w którym kierunku iść, jakie podjąć kroki? Nie ma człowieka, który mógłby przeprowadzić przez tę noc. Jest się samemu. Chciałoby się uciec, ale jak i gdzie? To wszystko może przerażać.

„Światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła ” J 1, 5

Nie znam innej drogi, żeby przejść przez trudne sytuacje życiowe jak tylko podążając za głosem Boga, który Jest. Jest ze mną w tych momentach. Ta świadomość obecności Jezusa w każdym doświadczeniu życia ratuje mnie. Nie ma takiej ciemności, nad którą Pan Bóg nie panowałby, której nie byłby w stanie oświecić.

„nawet ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie, a noc jak dzień zajaśniejemrok jest dla Ciebie jak światło.” Ps 139, 12

Słuchając wiernie słów Ewangelii mam światło na moje życie. I to jest dobra nowina.

Jadwiga Wojtak